பல்லவி
ஸுந்த₃ரி நின்னு வர்ணிம்ப ப்₃ரஹ்மாதி₃
ஸுரலகைன தரமா

அனுபல்லவி
குந்த₃ ரத₃னே ஸனந்த₃னாதி₃
வந்தி₃தே நேனெந்த த்ரிபுர (ஸு)

சரணம்
சரணம் 1
கலகலமனு முக₂ களலனு கனி
கலுவல ராஜு ¹பு₄விகி ராடா₃யெ
செலகு₃ நீ லாவண்யமுனு கனி
அலனாடே₃ வல ராஜு கானக போயெ
²நிலுவரமகு₃ நீ க₃ம்பீ₄ரமுனு கனி
ஜல ராஜு ஜட₃ வேஷுடா₃யெ
ப₃லமைன தீ₄ரத்வமுனு கனி
கனகாசலுடு₃ தா ஸி₁ல ரூபுடா₃யெ த்ரிபுர (ஸு)

• உன்னை வருணிக்க பிரமன் முதலான வானோருக்காகிலும் தரமா? நான் எம்மாத்திரம்?
• கலகலவென்றுள்ள முகக் களையினைக் கண்டு, அல்லியரசன் புவிக்கு வாரானாயினன்;
• ஒளிருமுனது எழிலினைக் கண்டு, அன்றே, காதல் மன்னன் காணாமற்போயினன்;
• உறுதியான உனது மாட்சிமையினைக் கண்டு, கடலரசன் சலனமற்ற உருவத்தோனாயினன்;
• பலமான தீரத்தினைக் கண்டு, பொன் மலையோன், தான் சிலை வடிவாகினன்;
• கண்களைக் கண்டு வெட்கி, கெண்டை மீன்கள், கடல் வாசம் செய்யலாயின;
• உனது புன்னகையின் ஒளி பட்டு, சிவன் ஒப்பற்ற தூயோனாகினன்;
• மின்னும் நகைகளையும் ஆடையின் ஒளியினையும், மின்னல்கள் கண்டு, நிமிடமும் நில்லாதாயின;
• உனது குரலைச் செவி மடுத்து, வாணி கணவனின் நாவினில், தான் புகலாயிற்று;
• புனிதப்படுத்தும் விருதினைக் கண்டு, தொண்டர்களின் பாவங்கள் ஓடலாயின;
• எவ்வமயமும், உனது தயையினால், நற்கவிகள் அனைத்து காவியங்களையும் இயற்றலாயினர்;
• மா மணாளனின் தங்கையென, மகிழ்ச்சியுடன், சான்றோர் பகரலாயினர்;
• உள்ளத்தினில் உணர்ந்து, உனது திருவடியினில், தியாகராசன், பேறெனக் கொள்ளலாயினன்.